افراض

افراض . [ اِ ] (ع مص ) عطا دادن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (تاج المصادر بیهقی ) (ناظم الاطباء). || فریضه گردانیدن جهت کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بحد نصاب رسیدن ستور در عدد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بحد نصاب رسیدن مال و مواشی در عدد. (آنندراج ). بدان حد رسیدن مال که زکوة در وی فریضه گردد. (تاج المصادر بیهقی ). بدان حد رسیدن مال که زکوة در او واجب آید. (یادداشت بخط مؤلف ).