افائکلغتنامه دهخداافائک . [ اَ ءِ ] (ع اِ) ج ِ اَفیکَه ، بمعنی دروغ . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء)(از اقرب الموارد). دروغها. (یادداشت بخط مؤلف ).