اغید

اغید. [ اَ ی َ ] (ع ص ، اِ) گیاه نازک دوتا وکژشده از نرمی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). گیاه نرم دوتاشده . (از اقرب الموارد). || جای بسیارگیاه . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). مکان پرگیاه . (از اقرب الموارد). || خواب آلوده ٔ گردن کژکرده . (منتهی الارب ) (آنندراج ). خواب آلوده ٔ گردن کج کرده . (ناظم الاطباء). غنوده ٔ خوابناک که گردن او کج شده باشد. (از اقرب الموارد). و منه قوله : سقوا بصباب الکری الاغید. فانما اراد الکری الذی یعود منه الرکب غیداً لان الغید انما یکون فی المتجسم و الکری لیس بجسم ». (اقرب الموارد). || نرم . متمایل . دوتاشده . ج ، غید. (ناظم الاطباء). نعت از غَیَد. فهی غَیداء. ج ، غید. (از اقرب الموارد).