اغثار
لغت‌نامه دهخدا
اغثار. [ اِ ] (ع مص ) روان شدن مغثور از رمث : اغثر الرمث . (منتهی الارب ). شلم روان گردیدن از درخت رمث : اغثر الرمث اغثاراً. و کذلک اغثر العشر و الثمام . (ناظم الاطباء). اغثر الرمث ؛ سال منه صمغ حلو یوکل و ربما سال علی الثری مثل الدبس و له ریح کریهة. (تاج العروس ). مغثور از درخت رمث روان شدن . (از اقرب الموارد).
