اغتیار

اغتیار. [ اِ ] (ع مص ) سود یافتن . (منتهی الارب ). (چون واوی بود) سود یافتن . (ناظم الاطباء). نفع بردن . بدین معنی واوی است . (از اقرب الموارد). || خواربار آوردن . اغتار؛ امتار. بدین معنی نیز واوی و یایی هر دو آمده است . (از اقرب الموارد). غله از شهری بشهری کشیدن و خواربار آوردن . بدین معنی ذیل (غیر) یایی آمده است . (منتهی الارب ). چون یایی باشد، غله از شهری بشهری کشیدن و خواربار آوردن . (ناظم الاطباء).