اغتذام
لغت‌نامه دهخدا
اغتذام . [ اِ ت ِ ] (ع مص ) بسختی و دشواری یا بحرص تمام خوردن چیزی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). با حرص یا بسختی و جفا خوردن چیزی را. (از اقرب الموارد). || همه ٔ شیر پستان را خوردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). خوردن شتربچه تمام شیر پستان مادر را: اغتذم الفصیل ما فی ضرع امه ؛ شرب جمیعه . (از اقرب الموارد).
