اعفاقلغتنامه دهخدااعفاق . [ اِ ] (ع مص )بی حاجت اکثر آمدوشد نمودن . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء) (از متن اللغة). در پی حاجتی بسیار آمدوشد نمودن : اعفق الرجل ؛ اکثر الذهاب و المجی ٔ فی حاجة . (از اقرب الموارد).
