اعتجار

اعتجار. [ اِ ت ِ ](ع مص ) معجر افکندن بر سر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). معجر پوشیدن زن . (از اقرب الموارد). معجر برافکندن زن . (تاج المصادر بیهقی ). || دستار بی زیر حنک بستن . (منتهی الارب ) (آنندراج )(ناظم الاطباء). عمامه بستن بدون آویزان کردن بدور گردن . و برخی گویند: عمامه بسر بستن . (از اقرب الموارد). دستار بر سر بستن . (المصادر زوزنی ). || بچه آوردن زن بعد نومیدی . و با «باء» متعدی شود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). دختر یا پسر زاییدن پس از نومیدی از بچه . (از اقرب الموارد).