اطفارلغتنامه دهخدااطفار. [ اِطْ طِ ] (ع مص ) فروبردن و درآویختن ناخن در چیزی ، یا اِظِّفار است . (از متن اللغة). رجوع به اِظِّفار شود. || داخل کردن سوار پای خود را در زیر بغل دست اسب ، و این عیب سوار است . (آنندراج ) (ناظم الاطباء) .
