اضبانلغتنامه دهخدااضبان . [ اَ ] (ع اِ) جای باش ددان . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || هم فی اضبان الجبل ؛ ایشان در تنگناهای کوهند. (از اقرب الموارد).