اصول متعارفه

اصول متعارفه . [ اُ ل ِ م ُ ت َ رَ ف َ / ف ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) یکی از اصناف سه گانه ای که در فواتح علوم وضع کنند. صنف اول آنچه به هَلیّت تنها وضع کنند، و آن مبادی علم باشد، و آنرا مقدمات موضوعه خوانند، و خالی نبود از آنکه بنفس خود بَیّن بود یا نبود و اول از اولیات مجربات و امثال آن باشد وآنرا اصول متعارفه ، و القضایا الواجب قبولها خوانند. (اساس الاقتباس ص 395). و رجوع به اصول موضوعه شود.