اشر

اشر. [ اَ ] (ع مص ) نیکو و خوب گردانیدن دندانها را. (منتهی الارب ) (آنندراج ). اَشَرَ الاسنان اشراً؛ حزّزها و حدّد اطرافها. (اقرب الموارد). || شکافتن چوب را به ارّه . (منتهی الارب ). اشرالخشبة بالمنشار اَشراً؛ نشرها. (اقرب الموارد) .