اسحاقلغتنامه دهخدااسحاق . [ اِ ] (اِخ ) ابن الحذاء. ابوالخزرج حسن بن برزقان انصاری از وی روایت کند، و وی از ابوعبداﷲ (جعفربن محمد صادق ) روایت دارد. رجوع به کافی باب احتذاء از باب تجمل شود. (تنقیح المقال ج 1 ص 113).
