اسجاف
لغت‌نامه دهخدا
اسجاف . [ اِ ] (ع مص ) اسجاف ستر؛ فروهشتن پرده را. (از منتهی الارب ). پرده فروگذاشتن . (تاج المصادر بیهقی ).
- اسجاف بیت ؛ فروهشتن بر خانه پرده را. (از منتهی الارب ).
|| اسجاف لیل ؛ تاریک شدن شب . (از منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ).
- اسجاف بیت ؛ فروهشتن بر خانه پرده را. (از منتهی الارب ).
|| اسجاف لیل ؛ تاریک شدن شب . (از منتهی الارب ) (تاج المصادر بیهقی ).
