ازنم

ازنم . [ اَ ن ُ ] (اِخ ) موضعی در قول کثیربن عبدالرحمن :
تأملت من آیاتها بعد اهلها
باطراف اعظام فأذناب أزنُم
محانی آناء کأن َّ دروسها
دروس الجوابی بعد حَول مُجَرَّم ِ.
و براء بجای زاء نیز روایت شده و ازنم ، اکثر و اغلب است . (معجم البلدان ).