ازمیملغتنامه دهخداازمیم . [ اِ ] (ع اِ) شبی ازشبهای محاق . (منتهی الارب ). ماه که چون باریک شود و به آخر رسد. (مؤید الفضلاء). || ماه آخر ماه . (منتهی الارب ). الهلال آخر الشهر. (قطر المحیط).
