ازرقی
لغتنامه دهخدا
ازرقی . [ اَ رَ ] (ص نسبی ) منسوب به ازرق :
هفت چرخ ازرقی در رق اوست
پیک ماه اندر تب ودر دق اوست .
|| (اِخ ) یکتن از پیروان ابی راشد نافعبن ازرق . ج ، ازارقه . رجوع به ازارقه و انساب سمعانی (کلمه ٔ ازرقی ) شود.
هفت چرخ ازرقی در رق اوست
پیک ماه اندر تب ودر دق اوست .
مولوی .
|| (اِخ ) یکتن از پیروان ابی راشد نافعبن ازرق . ج ، ازارقه . رجوع به ازارقه و انساب سمعانی (کلمه ٔ ازرقی ) شود.