ارچند
لغتنامه دهخدا
ارچند. [ اَ چ َ ] (حرف ربط مرکب ) هرچند. (غیاث اللغات ) (مؤید الفضلاء) (آنندراج ). اگرچه . گرچه . وقتی که :
نخواهد همی ماند ایدر کسی
بباید شد ارچند ماند بسی .
زن ارچند باچیز وباآبروی
نگیرد دلش خرمی جز بشوی .
نخواهد همی ماند ایدر کسی
بباید شد ارچند ماند بسی .
فردوسی .
زن ارچند باچیز وباآبروی
نگیرد دلش خرمی جز بشوی .
اسدی .