ارونتلغتنامه دهخداارونت . [ اُ رُن ْ ] (اِخ ) سردار ایرانی بزمان اردشیر دوم هخامنشی که بر او یاغی شد. (ایران باستان ص 2131). || سردار ارامنه در جنگ داریوش سوم با اسکندر. (ایران باستان ص 1380).
