ارغا
لغتنامه دهخدا
ارغا. [ اَ ] (اِ) جوی . (جهانگیری ). جوی آب . (برهان قاطع). ارغاو. ارغاب . ارغاف :
بر دو رخسارش دو ارغا زآب چشم
رفته از دست خیالش خواب چشم .
بر دو رخسارش دو ارغا زآب چشم
رفته از دست خیالش خواب چشم .
شاه داعی شیرازی (از جهانگیری ).