ادوس

ادوس . [ اَ ] (از ع ، ص ) کسی را گویند که بسبب علتی چشم او تاریکی کند و شبکور را نیز گفته اند. (برهان قاطع). کسی را گویند که چشم او تاریکی کند بواسطه ٔعلتی . (جهانگیری ). کسی را گویند که چشم او آب سیاه آورده باشد. (شعوری ). تباه چشم از علتی که دارد. آنکه چشمش تاریک شود بسبب علتی . و گمان میرود این صورت تصحیف کلمه ٔ ادوش عربی باشد. و رجوع به اَدوَش شود.