ادنی

ادنی . [ اَ نا ] (ع ن تف ) نعت تفضیلی از دُنُوّ. نزدیک تر. اقرب . مقابل اقصی . || نعت تفضیلی از دنی . زبون تر. (مؤید الفضلاء) (وطواط) (غیاث اللغات ).پست تر. فرومایه تر. ارذل . خسیس تر. پست رتبه تر. مقابل خیر. || کمتر. (منتهی الارب ). کمترین . (مؤید الفضلاء). اقل ّ: بأدنی من صداقها؛ ای بأقل مِن مهر مثلها. (منتهی الارب ). || فروتر. (منتهی الارب ). پائین تر. اسفل ، مقابل اعلی : ادنی خیبر؛ ای اسفلها. صعید ادنی ؛ مقابل صعید اعلی . (معجم البلدان ). || کوچکتر. اصغر، مقابل اکبر. || فرومایه . (منتهی الارب ). مرد فرومایه . (صراح ). || فرودین . || اول ، مقابل آخر: لقیته ادنی دَنی (کحتّی ) و ادنی دنی ّ (کغنی )؛ ملاقات کردم با او اول هر چیز. (منتهی الارب ). لقیته ادنی ظلم ؛ اول شب . (مهذب الاسماء). مؤنث : دُنْیا. ج ، اَدانی .
- عذاب ادنی ؛ عذاب این جهانی .
- علم ادنی ؛ علم طبیعی . (کشاف اصطلاحات الفنون ). طبیعیات .
- فلسفه ٔ ادنی یا اسفل ؛ فلسفه ٔ طبیعیة، مقابل ماوراءالطبیعة.