اجهیلغتنامه دهخدااجهی . [ اَ ها ] (ع ص ) آنکه موی پیش سر او افتاده باشد. (منتهی الارب ). || بیت اجهی ؛خانه ٔ بی سقف . (زوزنی ) (مهذب الاسماء) (منتهی الارب ).