ابیس

ابیس . [ اَ ] (اِخ ) آپیس . هاپی . گاو نر که مصریان قدیم آنرا مظهر اتم الوهیت در صورت حیوانی گمان می بردند. و وی را از نژاد رب النوع اُزیریس و نیز فتاح میشمردند. این گاو بایستی بر پیشانی علامت و نشان هلالی سپید و بر پشت صورت عقاب یا کرکسی و زیر زبان شکل گوگالی داشته باشد و پس از زمانی معلوم ، پیشوایان دین او را در چشمه ٔ منسوب به رب النوع آفتاب غرق میکردند و سپس جسد مومیائی شده ٔ او را می پرستیدند. و در قرآن نیز قصه ٔ بقره ظاهراً اشاره به همین گاو است .