ابوحفص
لغت‌نامه دهخدا
ابوحفص . [ اَ ح َ] (اِخ ) عمر هنتانی . جد سلاطین بنوحفص در تونس . او در سال 515 هَ . ق . با مهدی بن تومرت بیعت کرد و فرزندان او از دست موحدین در تونس حکومت یافتند. پس از ضعف موحدین مستقل شده نزدیک سیصد سال در تونس فرمانروائی داشتند و در سال 941 هَ . ق . عثمانیان بنوحفص را برانداختند و تونس منضم به ممالک ترکان عثمانی شد.
