ابوالعبیر

ابوالعبیر. [ اَ بُل ْ ع َ ] (اِخ ) عنبر یا عباس . در لغت نامه ٔ اسدی بیت ذیل از این شاعر فارسی برای کلمه ٔ فرکند شاهد آمده است :
نه در وی آدمی را راه رفتن
نه در وی آبها را جوی و فرکند.