ابوالحسن

ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن عیسی بن داودبن جراح بغدادی . کاتب وزیر مقتدر و قاهر خلیفه مشهور بصلاح و تقوی و بذل و دهش . در آخر عمر از کار کناره کرده و در مکه مجاور گردید و به سال 334 هَ . ق . وفات یافت . او راست : کتاب معانی القرآن و تفسیره ومشکله ، و ابوبکربن مجاهد و ابوالحسن خزاز نحوی با او در این کتاب همدستی کرده اند. (از ابن الندیم و جز او). و رجوع به ابن جراح علی بن عیسی بن داود... شود.