ابن ظافر ازدی
لغتنامه دهخدا
ابن ظافر ازدی . [ اِ ن ُ ف ِ رِ اَ ] (اِخ ) جمال الدین علی بن ظافر وزیر ازدی . در ادب و تاریخ و اخبار ملوک بارع بود. در مدرسه مالکیه ٔ مصر تدریس میکرد و وکالت بیت المال داشت . از مؤلَّفات اوست : الدول المنقطعه در چهارجلد تا سال 622 هَ .ق . دیگر تاریخ الساجیه و کتاب بدایعالبدایه و آن در مصر به طبع رسیده . وفات 623.