ابن شبل

ابن شبل . [ اِ ن ُ ش ِ ] (اِخ ) ابوعلی حسین بن عبداﷲبن یوسف بن شبل . شاعر و حکیم و طبیب بغدادی . اشعار او متضمن معانی رائقه ٔ علمی و فلسفی است و قطعاتی از آن در فوات الوفیات آمده است . و هرچند بطب معروف است لکن جنبه ٔ فلسفی او قویتر است . و از اشعار اوست :
بربّک ایّها الفلک المدار
اقصّد ذاالمسیر ام اضطرار
مدارک قل لنا فی ای ّ شی ٔ
ففی افهامنا منک اتّهار
و فیک نری الفضاء و هل فضاء
سوی هذا الفضاء به تدار
و عندک ترفعُ الارواح ام هل
مع الاجساد یدرکها البوار.