ابن شاهین
لغتنامه دهخدا
ابن شاهین . [ اِ ن ُ ] (اِخ ) غرس الدین خلیل بن شاهین طاهری (813-872 هَ .ق .). او راست : کتاب زبدة کشف الممالک و بیان الطرق و المسالک و این کتاب در پاریس به طبع رسیده . وی چندی حاکم اسکندریه و درسال 840 امیرحاج بوده و نیز مناصب دیگر داشته است .
