ابن المنادی
لغتنامه دهخدا
ابن المنادی . [ اِ نُل ْ م ُ ] (اِخ ) ابوالحسن احمدبن جعفربن محمدبن عبداﷲبن ابی داود البغدادی . وفات او به سال 334 هَ . ق .ابن الندیم گوید او عالم بقراآت و غیر آن بود و صد واند کتاب در علوم متفرقه کرده است و براعت او در علوم قرآن است . و از جمله ٔ کتب اوست کتاب اختلاف العدد.