ائمه
لغت‌نامه دهخدا
ائمه . [ اَ ءِم ْ م َ ] (ع اِ) ج ِ امام . بزرگان . سران . پیشوایان : یکی را از بزرگان ائمه پسری وفات یافت . (گلستان باب هفتم ).
- ائمه ٔ جماعت ؛پیش نمازان .
- ائمه ٔ راشدین ، ائمه ٔ هدی ، ائمه ٔ اثناعشر، ائمه ٔ اطهار ؛ دوازده امام از نسل علی و فاطمه علیهماالسلام .
- ائمه ٔ لغت ، ائمه ٔ نحو ؛ قدوه ها و ارکان لغت و نحو.
- ائمه ٔ جماعت ؛پیش نمازان .
- ائمه ٔ راشدین ، ائمه ٔ هدی ، ائمه ٔ اثناعشر، ائمه ٔ اطهار ؛ دوازده امام از نسل علی و فاطمه علیهماالسلام .
- ائمه ٔ لغت ، ائمه ٔ نحو ؛ قدوه ها و ارکان لغت و نحو.
