آب گردش
لغتنامه دهخدا
آب گردش . [ گ َ دِ ] (ص مرکب ) تندرفتار :
آب گردش مرکبی کز چابکی هنگام تک
نعل سخت او ز خاک نرم می گردد غبار.
|| (اِ مرکب ) نوبت آب در اصطلاح برزگران .
آب گردش مرکبی کز چابکی هنگام تک
نعل سخت او ز خاک نرم می گردد غبار.
ازرقی .
|| (اِ مرکب ) نوبت آب در اصطلاح برزگران .