دبابیسلغتنامه دهخدادبابیس . [ دَ ] (ع اِ) ج ِ دبوس . (منتهی الارب ): وقد وقف له البخاری فی موقفه بالامس و عد الی اضجاره فامر بشدخ رأسه بالدبابیس . (الجماهر بیرونی ص 64).
