خوشه چین
/xušečin/فرهنگ فارسی عمید / قربان‌زاده
۱. ویژگی شخص فقیری که پس از درو شدن محصول مزرعه و کشتزار جو و گندم در آن گردش می‌کند تا خوشه‌های باقی‌ماندۀ روی زمین را جمع کند.
۲. [مجاز] کسی که از هرجا و هرچیزی بهره و توشه‌ای به‌دست می‌آورد.
۳. [مجاز] گدا.
۲. [مجاز] کسی که از هرجا و هرچیزی بهره و توشه‌ای به‌دست می‌آورد.
۳. [مجاز] گدا.