نیک
فرهنگ فارسی عمید
۱. خوب؛ خوش.
۲. (قید) بهخوبی.
۳. (اسم، صفت) شخص نیکوکار.
۴. (قید) [قدیمی] بسیار.
۵. (قید) [قدیمی] کاملاً.
۶. [قدیمی] سودمند.
۲. (قید) بهخوبی.
۳. (اسم، صفت) شخص نیکوکار.
۴. (قید) [قدیمی] بسیار.
۵. (قید) [قدیمی] کاملاً.
۶. [قدیمی] سودمند.