نوده

۱. ‹نواده› نوه؛ فرزند‌زاده: ◻︎ ای سر آزادگان و تاج بزرگان / شمع جهان و چراغ دوده و نوده (دقیقی: ۱۰۵).
۲. ‹نودره› فرزند عزیز.