نشا

۱. (کشاورزی) قلمۀ درخت که در محل مخصوصی در کنار هم بکارند تا بعد به جای دیگر انتقال بدهند؛ بوتۀ گل.
۲. (اسم مصدر) [قدیمی] روییدن؛ نمو کردن؛ پرورش یافتن.
⟨ نشا کردن: (مصدر متعدی) (کشاورزی) جابه‌جا کردن قلمۀ درخت یا بوتۀ گلی که تازه سبز شده.