فروبستن
فرهنگ فارسی عمید
۱. بستن.
۲. [مجاز] پیچیده و دشوار شدن: ◻︎ به حاجتی که رَوی تازهروی وخندانرو / فرونبندد کارِ گشادهپیشانی (سعدی: ۱۱۳).
۲. [مجاز] پیچیده و دشوار شدن: ◻︎ به حاجتی که رَوی تازهروی وخندانرو / فرونبندد کارِ گشادهپیشانی (سعدی: ۱۱۳).