طبیعت شناس

۱. آن‌که طبیعت را بشناسد.
۲. [قدیمی] طبیب؛ پزشک: ◻︎ امید عافیت آنگه بُوَد موافق عقل / که نبض را به طبیعت‌شناس بنمایی (سعدی: ۱۸۵).