رضا
فرهنگ فارسی عمید
۱. خشنودی؛ خوشدلی.
۲. (صفت) [عامیانه] خشنود.
۳. (تصوف) یکی از مراحل سلوک که سالک در آن هر حادثهای را نتیجۀ مشیت الهی میبیند.
۲. (صفت) [عامیانه] خشنود.
۳. (تصوف) یکی از مراحل سلوک که سالک در آن هر حادثهای را نتیجۀ مشیت الهی میبیند.