دنیا
فرهنگ فارسی عمید
۱. [مقابلِ آخرت] زندگانی حاضر؛ جهانی که در آن هستیم.
۲. (نجوم) کرۀ زمین.
۳. جهان؛ گیتی؛ کهنبوم؛ کهندز.
〈 دنیا خوردن: (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز] بهره بردن از مال و ثروت و نعمتهای دنیا؛ عیشونوش کردن: دنیا دیدن به از دنیا خوردن.
۲. (نجوم) کرۀ زمین.
۳. جهان؛ گیتی؛ کهنبوم؛ کهندز.
〈 دنیا خوردن: (مصدر لازم) [قدیمی، مجاز] بهره بردن از مال و ثروت و نعمتهای دنیا؛ عیشونوش کردن: دنیا دیدن به از دنیا خوردن.