تندرو
فرهنگ فارسی عمید
۱. [مقابلِ کُندرو] انسان یا حیوان یا وسیلۀ نقلیهای که میتواند تند حرکت کند؛ تندرونده؛ تندرفتار؛ تیزرفتار.
۲. [مجاز] بیباک؛ بیپروا.
۳. [مجاز] افراطی؛ کسی که در وابستگی به عقیدهای تعصب دارد.
۲. [مجاز] بیباک؛ بیپروا.
۳. [مجاز] افراطی؛ کسی که در وابستگی به عقیدهای تعصب دارد.