ترجیع بند
فرهنگ فارسی عمید
در بدیع، شعری مرکب از چند غزل یا چند بند شعر در بحر موافق و قافیههای مختلف که بعد از هر بند یک بیت مکرر با تکرار میشود، مانندِ این شعر: گفتی که صبور باش هیهات / دل موضع صبر بود بردی ـ هم چاره تحمل است و تسلیم / ورنه به کدام جهد و مردی ـ بنشینم و صبر پیش گیرم / دنبالۀ کار خویش گیرم (سعدی۲: ۶۲) که بیت آخر تکرار میشود، و مانندِ این شعر: مست افتادم و در آن مستی / به زبانی که شرح آن نتوان ـ این سخن میشنیدم از اعضا / همه حتی الورید و الشریان ـ که یکی هست و هیچ نیست جز او / وحده لا اله الا هو (هاتف: ۴۸) که بیت آخر تکرار میشود.