(اسم) [هندی] ‹انب› (زیست‌شناسی) ۱. درختی تناور با برگ‌های دراز و نوک‌تیز و گل‌های خوشه‌ای که بلندیش به ده متر می‌رسد و در هندوستان می‌روید.
۲. میوۀ این درخت که بزرگ وگوشتی است و هسته‌ای بزرگ دارد.
مؤلف: حسن عميد، سرپرست تأليف و ويرايش: فرهاد قربان‌زاده، ناشر: اَشجَع، چاپ نخست: ۱۳۸۹
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.