یقظانلغتنامه دهخدایقظان . [ ی َ ] (ع ص ) بیدار. (منتهی الارب ) (دهار) (غیاث ) (آنندراج ). || هوشیار. ج ، یَقاظی ̍. (منتهی الارب ) (آنندراج ). باهوش . هشیار. یَقِظ. (یادداشت مؤلف ). و رجوع به یقظ شود.- ابویقظان ؛ خروس . (ناظم الاطباء) (آنندراج ).- || خر. (آنندر
ریشال کازئینcasein micelleواژه‌های مصوب فرهنگستانانبوهۀ ناشی از به‌هم‌چسبیدگی بخش‌های منفرد کازئین در هنگام تشکیل دَلَمۀ کازئین
کیزانلغتنامه دهخداکیزان . (ع اِ) ج ِ کوز. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). جمع کوز که آبجامه ای است معروف . (آنندراج ). رجوع به کوز (ع اِ) شود.
قیزانلغتنامه دهخداقیزان . (ع اِ) ج ِ قوز بمعنی ریگ توده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به قوز شود.
قیظانلغتنامه دهخداقیظان . [ ق َ ] (اِخ ) مخلافی است به یمن و آن را مخلاف قیظان نامند و آن نزدیک به ذی جبله است . (از معجم البلدان ).
بئر یقظانلغتنامه دهخدابئر یقظان . [ ب ِءْ رِ ی َ ] (اِخ ) آبی متعلق به بنی نمیر و بیشتر به صورت بئر بدون اضافه به اسم یقظان معروف است . (از معجم البلدان ).
یقاظیلغتنامه دهخدایقاظی . [ ی َ ظا ] (ع ص ، اِ) ج ِ یَقْظان و یَقْظی ̍. (ناظم الاطباء). و رجوع به یقظان و یقظی شود. ج ِ یقظان . (منتهی الارب ) (دهار) (از آنندراج ).
یقظیلغتنامه دهخدایقظی . [ ی َ ظا] (ع ص ) امراءة یقظی ؛ زن بیدار و هشیار. ج ، یَقاظی ̍. (ناظم الاطباء). تأنیث یقظان . (منتهی الارب ). زن بیدار و هشیار. (آنندراج ). و رجوع به یقظان و یقظ شود.
احمدلغتنامه دهخدااحمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد شافعی ، معروف به ابن یقظان و مکنی به ابوالحسین . او راست : فروع فی مذهب الشافعی . وفات او به سال 359 هَ .ق . بود.
ابوالیقظانلغتنامه دهخداابوالیقظان . [ اَ بُل ْ ی َ ] (اِخ ) عامربن ابی محمد. رجوع به ابوالیقظان سحیم بن حفص ... شود.
ابوالیقظانلغتنامه دهخداابوالیقظان . [ اَ بُل ْ ی َ ] (اِخ ) عماربن یاسر. صحابیست . و رجوع به عمار... شود.
ابوالیقظانلغتنامه دهخداابوالیقظان . [ اَ بُل ْ ی َ ] (اِخ ) عامربن الأسود. رجوع به ابوالیفظان سحیم بن حفص ... شود.
