یاقوت

yāqut

۱. (زمین‌شناسی) نوعی سنگ معدنی گران‌بها به رنگ سرخ، زرد، کبود، سبز، یا سفید که نوع سرخ و شفاف آن بعد از الماس از بهترین احجار کریمه است و هرچه بزرگ‌تر و خوش‌رنگ‌تر باشد گران‌بهاتر است؛ یاکند.
۲. [قدیمی، مجاز] لب سرخ معشوق.
⟨ یاقوت خام: [قدیمی، مجاز]
۱. لب معشوق.
۲. شراب.
⟨ یاقوت ‌رمّانی: [قدیمی]
۱. (زمین‌شناسی) نوعی یاقوت درشت و سرخ‌رنگ شبیه دانۀ انار.
۲. [مجاز] هرنوع گل سرخ‌رنگ.
۳. [مجاز] لب سرخ معشوق.
⟨ یاقوت روان: [قدیمی، مجاز]
۱. شراب سرخ‌رنگ.
۲. اشک خونین.
⟨ یاقوت زرد:
۱. (زمین‌شناسی) نوعی یاقوت زردرنگ که در جواهرسازی به کار می‌رود.
۲. [قدیمی، مجاز] شراب زردرنگ.
۳. [قدیمی، مجاز] خورشید.
⟨ یاقوت مذاب: [قدیمی، مجاز]
۱. اشک خونین.
۲. شراب سرخ‌رنگ.

یاکند