گوهرآگینلغتنامه دهخداگوهرآگین . [ گ َ / گُو هََ ] (ص مرکب )گوهرنشان . هرچیز که در آن جواهر نشانده باشند. (برهان قاطع) (انجمن آرا) (آنندراج ) (مؤید الفضلاء). مرصع به گوهر. پر از گوهر. آراسته به گوهر : چو پخته شود تلخ شیرین شودبه دا
گوهرآیینلغتنامه دهخداگوهرآیین . [ گ َ / گُو هََ ] (اِخ ) (... سعدالدوله ) از امرای عظام الب ارسلان پادشاه سلجوقی بوده است . وی در سال 466 هَ . ق . شحنگی بغداد داشت . اما رکن الدین ابوالمظفر برکیارق فرزند ملکشاه وی را معزول کرد. گ
گوهرانلغتنامه دهخداگوهران . [ گ َ / گُو هََ ] (اِ) عناصر اربعه . (مؤید الفضلاء). جمع گوهر است برخلاف قیاس .آخشیج . عناصر چهارگانه . رجوع به عناصر اربعه شود.
گوهرانلغتنامه دهخداگوهران . [ گ َ / گُو هََ ] (اِخ ) دهی است از دهستان اواوغلی بخش حومه ٔ شهرستان خوی . واقع در 5500 گزی شمال خاوری خوی و یکهزارگزی شمال شوسه ٔ خوی به جلفا.محلی است جلگه و هوای آن معتدل و سکنه ٔ آن <span class="
وهرانلغتنامه دهخداوهران . [ وَ ] (اِخ ) دهی است جزء دهستان قزل گچیلو از بخش ماه نشان شهرستان زنجان با 310 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).
گهرآگینلغتنامه دهخداگهرآگین . [ گ ُ هََ ] (ص مرکب ) مخفف گوهرآگین : بدان امید که روزی به دست گیرد شاه چو آینه ٔ گهرآگین شده است هفت اورنگ . فرخی .رجوع به گوهرآگین شود.
آگینفرهنگ فارسی معین1 - ( اِ.) پُر، انباشته . 2 - در ترکیب با کلمات به معنی آلوده ، انباشته ، اندوده می آید: زهرآگین ، گوهرآگین .
پولاد هندیلغتنامه دهخداپولاد هندی . [ دِ هَِ ] (ترکیب وصفی ،اِ مرکب ) کنایه از شمشیر است . (برهان ) : زده بر میان گوهرآگین کمردرآورده پولاد هندی بسر.نظامی .
آگینلغتنامه دهخداآگین . (پسوند) مرادف ِ آگِن و گِن و گین . درکلمات مرکبه ٔ با آن بمعانی آلود و آلوده آید، مانندعبیرآگین ، عنبرآگین ، مشک آگین ، زهرآگین : بدخمه درون تخت زرین نهندکله بر سرش عنبرآگین نهند. فردوسی .شکسته زلف تو تازه ب
