گوز

go[w]z

معنی

گردو.
⟨ گوز بر گنبد افشاندن: [قدیمی، مجاز] کار عبث و بیهوده کردن: ◻︎ یکی نام‌جوی و دگر شادروز / مرا بخت برگنبد افشاند گوز (فردوسی: ۲/۴۲۲ حاشیه).
⟨ گوز بویا: (زیست‌شناسی) [قدیمی]= جوز ⟨ جوز بویا
⟨ گوز پوده شکستن: [قدیمی]
۱. گردوی بی‌مغز شکستن.
۲. [مجاز] کار بیهوده کردن.

مترادف

باد، تیز، ریح

جست‌وجوی دقیق

گوز

لغت‌نامه دهخدا

گوز. [ گ َ وَ ] (اِ) مخفف گوزن است که گاو کوهی باشد. (برهان ) (غیاث ) (آنندراج ) : مگر آمد خبر تعزیت میر کبیرآنکه در جنگ به چنگش چو گوز بود پلنگ .شهاب الدین عبدالرحمن (از جهانگیری و رشیدی ).رجوع به گوزن شود.

گوز

لغت‌نامه دهخدا

گوز. (اِ) گردکان . (برهان ). گوز [ گ َ / گُو ] : یکی نامجوی و دگر شادروزمرا بخت بر گنبد افشاند گوز. فردوسی .رفیقا بیش ازین پندم میاموزکه بر گنبد نپاید مر تورا گوز. <p class

گوز

لغت‌نامه دهخدا

گوز. (اِ) بادی را گویند که با صدا از راه پایین برآید. (برهان ). به واو مجهول ، بادی که از راه پایین به آواز برآید. (غیاث ). بادی که از راه اسفل برآید. گوزیدن مصدر آن و با لفظ زدن و دادن و جستن مستعمل . (آنندراج ). تیز. حباق . تلنگ . ضرطه : از این ت

گوز

لغت‌نامه دهخدا

گوز. [ گ َ / گُو ] (اِ) گردکان را گویند، و معرب آن جوزاست . (برهان ). پهلوی گوز «تاوادیا 161»، گوچ «اونوالا 101»، کردی گوز ، گویز «ژابا ص 369</span

گوز

لغت‌نامه دهخدا

گوز. [ گُزْ ] (ترکی ، اِ) به ضم اول و واو غیرملفوظ و سکون زاء معجمه ، در ترکی چشم را گویند. (غیاث ) : آن یکی کز ترک بد گفت ای گوزوم من نمی خواهم عنب خواهم اوزوم .مولوی .

جست‌وجوی هم‌آوا

دهانه‌پوش‌بند

hatch bar 1, hatch clamping beam

واژه‌های مصوب فرهنگستان

بستی متشکل از الوارهای چوبی یا تسمه‌های فلزی که بر روی دهانه‌پوش نصب و گاه پیچ می‌شود تا از باز شدن و جابه‌جایی دهانه‌پوش براثر باد و دیگر عوامل طبیعی جلوگیری شود

زهوار دهانه‌پوش

hatch batten, battening bar, hatch bar 2, battening iron

واژه‌های مصوب فرهنگستان

تسمه‌ای فلزی که از آن برای محکم کردن دهانه‌پوش استفاده می‌کنند

قانون کوری ـ وایس

Curie-Weiss law

واژه‌های مصوب فرهنگستان

[ژئوفیزیک] قانونی که بیان می‌کند در دماهای بالاتر از دمای کوری، پذیرفتاری مغناطیسی مادة پارامغناطیسی با دمای مطلقِ بین دمای ماده و دمای کوری تناسب معکوس دارد [فیزیک] قانونی که می‌گوید پذیرفتاری مغناطیسی مواد پارامغناطیسی با اختلاف دمای جسم و دمای کوری نسبت عکس دارد

مدخل واپایش دسترسی

access control entry, ACE 2

واژه‌های مصوب فرهنگستان

مدخلی در فهرست واپایش دسترسی

وز وز گوش

دیکشنری فارسی به انگلیسی

tinnitus

جست‌وجوی مشابه

گوزن

لغت‌نامه دهخدا

گوزن . [ گ َ وَ ] (اِ) گاو کوهی . (لغت فرس ص 378). گاو کوهی ماده . (صحاح الفرس ). نوعی از گاو کوهی باشد، و شاخهای او به شاخهای درخت خشک شده ماند. گویند آب گوشه های چشم او تریاق زهرهاست . (برهان ). گاوکوهی را گویند که شاخهای بلند دارد و از گوش

گوزنه

لغت‌نامه دهخدا

گوزنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) میدان گوی بازی ، و این از اهل زبان به تحقیق پیوسته . (بهار عجم ) (آنندراج ). جایی که در آن گوی و چوگان بازی می کنند. (ناظم الاطباء).

گوزاز

لغت‌نامه دهخدا

گوزاز. (اِ) پرنده ای است خوش آواز شبیه به بلبل . (برهان ). مرغی است خوش آواز شبیه به بلبل . (رشیدی ). پرنده ای خوش آوازمانند بلبل . (ناظم الاطباء). گویند پرنده ای است خوش آواز. (انجمن آرا). رجوع به جهانگیری و آنندراج شود.

گوزبوا

لغت‌نامه دهخدا

گوزبوا. [ گ َ / گُو ب ُ ] (اِ) جوزبوا : و ابن ماسویه گوید پوست گوزبوا بسباسه است . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). رجوع به جوزبوا شود.

گوزو

لغت‌نامه دهخدا

گوزو. (ص نسبی ) آنکه بسیار گوزد. که بسیار تیز دهد. آنکه بسیار باد از او دفع شود. (یادداشت مؤلف ).

جست‌وجوی متن

guz

دیکشنری انگلیسی به فارسی

گوز

gos

دیکشنری انگلیسی به فارسی

گوز

زرته

گویش مازنی

گوز

زِرت،زارت،زرته،ضرطه

گویش تهرانی

گوز

goose pimple

دیکشنری انگلیسی به فارسی

دندان گوز

جست‌وجوی هم‌آغاز

گوزن

لغت‌نامه دهخدا

گوزن . [ گ َ وَ ] (اِ) گاو کوهی . (لغت فرس ص 378). گاو کوهی ماده . (صحاح الفرس ). نوعی از گاو کوهی باشد، و شاخهای او به شاخهای درخت خشک شده ماند. گویند آب گوشه های چشم او تریاق زهرهاست . (برهان ). گاوکوهی را گویند که شاخهای بلند دارد و از گوش

گوزنه

لغت‌نامه دهخدا

گوزنه . [ زَ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) میدان گوی بازی ، و این از اهل زبان به تحقیق پیوسته . (بهار عجم ) (آنندراج ). جایی که در آن گوی و چوگان بازی می کنند. (ناظم الاطباء).

گوزاز

لغت‌نامه دهخدا

گوزاز. (اِ) پرنده ای است خوش آواز شبیه به بلبل . (برهان ). مرغی است خوش آواز شبیه به بلبل . (رشیدی ). پرنده ای خوش آوازمانند بلبل . (ناظم الاطباء). گویند پرنده ای است خوش آواز. (انجمن آرا). رجوع به جهانگیری و آنندراج شود.

گوزبوا

لغت‌نامه دهخدا

گوزبوا. [ گ َ / گُو ب ُ ] (اِ) جوزبوا : و ابن ماسویه گوید پوست گوزبوا بسباسه است . (ذخیره ٔ خوارزمشاهی ). رجوع به جوزبوا شود.

گوزو

لغت‌نامه دهخدا

گوزو. (ص نسبی ) آنکه بسیار گوزد. که بسیار تیز دهد. آنکه بسیار باد از او دفع شود. (یادداشت مؤلف ).

جست‌وجوی هم‌قافیه

دبنگوز

لغت‌نامه دهخدا

دبنگوز. [ دَ ب َ ] (ص ) دشنامی است در تداول عامه ٔ فارسی زبانان . شتمی است .

گنبد گوز

لغت‌نامه دهخدا

گنبد گوز. [ گُم ْ ب َ دِ ] (ترکیب وصفی ، اِمرکب ) کنایه از آسمان است . رجوع به گنبد کوز شود.

گورگوز

لغت‌نامه دهخدا

گورگوز. (اِخ ) یکی از فرمانروایان مغول در ایران که از سال 637 تا 643 هَ . ق . حکمرانی داشت . رجوع به تاریخ گزیده چ عکسی ص 575 و چ عبدالحسین نوایی ص <span class="hl" dir="ltr"

تپنگوز

لغت‌نامه دهخدا

تپنگوز. [ ت َ پ َ ] (ص ) آدم نادان و احمق که اکنون در تکلم دبنگوز گویند. (فرهنگ نظام ).

تونگوز

لغت‌نامه دهخدا

تونگوز. (اِخ ) مردم سیبری که در قسمت اعظم سرزمین میان دریای اوخوتسک و ینی سئی و کوههای یابلونوئی سکونت دارند. (از لاروس ). رجوع به قاموس الاعلام ترکی ذیل کلمه ٔ تونغوز و ایران باستان ج 1 ص 11 و ج <span class=

ترجمه مقاله