گسستگی

gosastegi

معنی

گسیخته بودن.

مترادف

انفصال، انقطاع، پارگی، گسیختگی ≠ پیوستگی

جست‌وجوی دقیق

گسستگی

گسستگی . [ گ ُ س َس ْ ت َ / ت ِ ] (حامص ) شکاف . || رخنه . || شکستگی . || انقطاع .تفرق . || رهاشدگی . (ناظم الاطباء). || پراکندگی . (یادداشت بخط مؤلف ). || در تداول حکما، به معنی انفصال . ضد پیوستگی (اتصال ): گمان نیس

گسستگی

دیکشنری فارسی به انگلیسی

hiatus, discontinuity, incoherence, interruption, rupture

گسستگی

فرهنگ فارسی معین

(گُ سَ تِ) 1 - (حامص .) بریدگی ، انقطاع . 2 - پراکندگی .

گسستگی

فرهنگ مترادف و متضاد

انفصال، انقطاع، پارگی، گسیختگی ≠ پیوستگی

جست‌وجوی هم‌آوا

تکینه 1

sachet

واژه‌های مصوب فرهنگستان

کیسه‌ای کوچک و دورانداختنی، معمولاً از جنس پلاستیک، محتوی مقادیری از مواد غذایی یا بهداشتی یا دارویی، در حد یک بار مصرف

شستگی

لغت‌نامه دهخدا

شستگی . [ ش ُ ت َ / ت ِ ] (حامص ) غسل و شستشو. (ناظم الاطباء). غسل . چگونگی شسته ؛ شستگی و رفتگی . (یادداشت مؤلف ). || پاکیزگی . (ناظم الاطباء).- شستگی الفاظ ؛ کنایه از سلامت الفاظ و جزالت آن . (آنندراج ) <span cl

شستی

لغت‌نامه دهخدا

شستی . [ ش َ ] (از فرانسوی ، اِ) شکسته ٔ کلمه ٔ شاسی فرانسه . جاها باکود بسیار و به شیشه ها پوشیده که به روز روی شیشه هارا برای تابش آفتاب باز کنند و شبانگاه با نمد و امثال آن پوشند. (یادداشت مؤلف ). رجوع به شاسی شود.

شستی

لغت‌نامه دهخدا

شستی . [ ش َ ] (ص نسبی ) منسوب به شست . (فرهنگ فارسی معین ). || نوعی از دوخت . چون : جامه ٔ شستی و قبای شستی . (آنندراج ) : بتی که از لب خویش است می پرستی اوکشد به دام پری را قبای شستی او. محسن تأثیر (از آنندراج ).<br

شصتی

لغت‌نامه دهخدا

شصتی . [ ش َ ] (از فرانسوی ، اِ) یا شستی . مصحف شاسی فرانسه . پاره ای از چوب یا چیز دیگر که بر سر سیم زنگ اخبار برقی و تلفنها و چراغهای برقی گذارند و انگشت بدان فشارند برای رساندن آواز یا تولید برق (درمقره ٔ زنگ ). تکمه ای که آن را فشارند تا زنگ آواز دهد. جای انگشت . (یادداشت